Selecteer een pagina

Check hier mijn foto’s en houd de pagina films in de gaten voor de Kathmandu film!

Verzopen

De ochtend begint zoals elke ochtend hier weer vroeg, want ik ben vroeg wakker en zit vroeg beneden. Aan de ontbijttafel klinkt het vertrouwde “Ohm mane padme Ohm”. Erg relaxed om zo de dag te starten en van het ontbijtje te genieten.
Vandaag schijnt de zon volop en dat is maar goed ook, want het is Holi Festival!

Holi luidt de zomer in. Holi is een hindoeïstisch feest wat bekend staat om het gooien van gekleurd poeder en water. Dit heb ik altijd al eens mee willen maken en ik had mijn ticket zo geboekt dat Holi mijn afsluiting van deze vakantie zou zijn.

Na het ontbijt trekken we allemaal ons witte t-shirt aan en begooien elkaar vast met het gekleurde poeder. Mama en ik wandelen daarna de heuvel af richting Marinka Home. Onderweg worden we compleet belaagd. We zijn de eerste heuvel amper af of krijgen allebei een paar waterbommen tegen ons aan. Onze zonnebrillen worden van ons hoofd geslagen door de zakjes water en ik krijg er 1 vol op mn lip. Mama 3 bommen op haar hoofd. Zeiknat zijn we, net 1 minuut van het guesthouse af. En die bommen doen gewoon pijn!
Is dit nou Holi??
Hier vind ik niks aan… Wat te doen? De weg naar Marinka Home is nog lang en we zijn het nu al zat. We besluiten door te lopen, onderweg proberen we de kinderen te vragen om ons niet meer met water te bekogelen, maar dat lukt maar amper.

De kinderen

Aangekomen bij Marinka Home, de kids zijn door het dolle heen, komen wij aan bibberend als 2 verzopen katten, gaan we direct het dak op waar we onze natte kleren uit kunnen doen en met een schoon t-shirt van de kinderen en een handdoek even op kunnen drogen en met een bak thee op kunnen warmen. Het is nu zo’n 14 graden en zonnig, maar met dat water over je heen is er niks leuks aan. En het doet nog pijn ook.

Ik zit een beetje te klagen dat ik hier toch niet de wereld voor over gevlogen ben en dat dit niet helemaal is wat ik van Holi verwacht had. Als we eenmaal beneden gekomen zijn besluiten we er maar het beste van te maken, we zijn er nu eenmaal toch. De kids gaan compleet uit hun dak, de kok staat met een tuinslang en er ligt op een deel van het terras al een halve meter water. Er staat een gigantische geluidsinstallatie en een box met een plastic zak erover heen. De kids dansen, gooien met poeder en maken elkaar nat, waarbij ze ons gelukkig sparen. De stemming begint er in te komen en het duurt niet lang of we dansen enthousiast mee.
Ik begin dat Holi wel te waarderen!

We hebben een superleuk feest met de kinderen. Na een paar uurtjes houden we t voor gezien en pakken we een lunch waar ik echt een goddelijk bord spicy tofu naar binnen werk. Oh dat Nepalese eten ga ik zo missen!

Muziek, bier, dans en poeder, veel poeder

Na de lunch is het heerlijk warm en pakken we met de andere vrijwilligers in de tuin wat van het guesthouse wat biertjes, verhalen uitwisselend over het feesten met de kinderen. Aan het einde van de middag pakken we de taxi, die we even flink op stelten zetten door te zingen, schreeuwen en uit de ramen te hangen, naar de toeristenwijk Thamel. Daar aangekomen belanden we in een kroeg in een binnentuin. De band is net klaar met spelen, maar onze binnenkomst met nieuwe zakjes poeder zorgt weer even voor een nieuwe impuls voor de party. We praten en dansen met iedereen, iedereen mengt met elkaar en beschilderd elkaar met de poeders.
Het is zo ontzettend gezellig; als dit Holi is! Dan is het fantastisch!

Namasté

Op een gegeven moment besluiten we de taxi terug te pakken, omdat we eigenlijk nog beloofd hebben aan de buren van ons guesthouse om daar te komen dansen. We duiken een taxi in die we wederom volledig overnemen met ons geschreeuw.
Waarbij Astrid de legendarische vraag stelt aan de driver; “are we allowed to throw powder in the taxi?” Of het allowed is zullen we nooit weten, maar ik vond het wel een briljante vraag! De beste man gaf echter geen antwoord. Hij wist zich denk ik ook geen raad met deze 5 uitgelaten vrouwen die zijn taxi in beslag nemen. Hard mee zingend met de muziek schalde ineens Coldplay door de speakers. En ook al belandden we daarna nog op een after bij het golfplaten hutje tegenover ons guesthouse, hebben we het vrouwtje van de groente- en fruitkraam achter haar kraam vandaan getrokken en mee de heuvel op gesleept om samen met ons te dansen. En gingen we toen los met de locals uit het hutje, hun familieleden en de staff van het guesthouse op Nepali en Hindi music…

Mijn echte afscheids moment van Kathmandu was daar in the taxi, toen ik Coldplay hoorde en Chris Martin zong;

“we’re going to get it get it together right now
going to get it get it together somehow
going to get it get it together and flower
oh oh oh oh oh oh
we’re going to get it get it together I know
going to get it get it together and flow
going to get it get it together and go

up and up and up”…

Het was een fantastische trip!!
Namasté