Selecteer een pagina

Verdieping

Het outplacement traject gaat sinds een paar weken de diepte in. Talentenanalyses, persoonlijkheidsmodellen, het gevoel dat ik binnenstebuiten wordt gekeerd. Dat is soms best overweldigend. Ik zie mijn persoon, mijn karakter onderverdeeld in domeinen en in stukken gedeeld in staafdiagrammen.

Wie ben ik? Wat zijn mijn talenten? Wat zijn mijn drijfveren? Wat zijn mijn valkuilen?

Zoveel stof tot nadenken. 1 ding weet ik zeker; juíst doordat ik in dit traject zit én doordat ik aan de slag ben gegaan met 365 dagen succesvol is er een enorme ontwikkeling gaande. Ik zie krachten die een aantal jaren geleden minder ontwikkeld waren. Ik zie ook hoe ik gedrag heb aan weten te passen om niet in mijn valkuilen te stappen. Deze persoonlijke groei stimuleert mij enorm om verder te gaan met dit traject en mijn zoektocht naar een baan die écht goed bij mij past.

Vertrouwen

Zo had ik voorheen nog wel eens het gevoel dat ik niet alles aan zou kunnen. En dat gevoel stak dan extra de kop op bij tegenslag. Door een ’trucje’ van 365 dagen succesvol en door mijn inzet hiervoor is dat gevoel helemaal verdwenen. En zo kwam het dat er onlangs uit de talenten analyse van het outplacement traject rolde; “kan de hele wereld aan.”

Dat is niet alleen een 180 graden omgedraaide positieve omkering, maar dat alles ook nog eens in de overtreffende trap!

En zo voelt het ook! Met mijn zelfvertrouwen zit het wel goed. Nu is het de kunst om ook te vertrouwen op het proces. Het begrip tijd heb ik in 2016 achter gelaten. En hier stel ik in 2017 vertrouwen voor in de plaats. Ik was er namelijk al snel achter dat het focussen op tijd in zo’n outplacement traject alleen maar frustreert. Ik kan wel denken; dan moet alles duidelijk zijn, dan moet alles geregeld zijn en dan moet ik die droombaan hebben, maar zo werkt het nou eenmaal niet. Wat mij hierbij helpt is het idee van tijd los te laten en er op te vertrouwen dat alles op het juiste moment zal gebeuren.

Terugkijken

Toen ik hier van de week eens over na zat te denken bedacht ik mij dat het mij niet helpt om vooruit te kijken naar wat er nog moet gebeuren voordat ik start met mijn droombaan. Maar het helpt mij wel om achter mij te kijken naar wat er sinds de start van deze zoektocht in een jaar tijd allemaal is gerealiseerd; ik heb een jaarprogramma van 365 dagen succesvol gevolgd en ik zit volop in een outplacement traject. Ik heb een sterk profiel op LinkedIn en mijn CV zo opgesteld dat die er uit springt, ik ben een blog gestart en ik heb mijn eigen website gebouwd. En ik ben hostess bij 365!  Stuk voor stuk fantastische ontwikkelingen waardoor ik ben gaan groeien en waarvan ik destijds niet had gedacht dat dit zich zo zou manifesteren. Ik kan de wereld aan!  Als dit de oogst is van een jaar hard werken, wat zal er het komend jaar dan allemaal gebeuren?

Omhoog kijken

Zo bedacht ik mij dus om niet te kijken naar wat nog moet gebeuren, maar naar wat ik al behaald heb. En precies toen viel mijn oog op een blog van Merel Lamboo over een gesprek met David de Kock van 365 dagen succesvol. David zegt hier; “Misschien moet je tijd eens wat minder horizontaal en wat meer verticaal gaan zien. Minder voor en achter je, maar alles wat er tot nu toe is gebeurd onder je – als een groeiende fundering – en alles wat nog komt boven je. (…) Probeer die as van tijd eens te kantelen, zodat alles wat je nodig hebt onder en in je zit. Is dat wat je wilt dan niet ineens veel dichterbij?”

Wow!

Sinds die tekst zie ik mijzelf op een enorme berg staan, enthousiast zwaaiend met een vlag in mijn hand bij het eerste basiskamp. Trots op het behalen hiervan, letterlijk én figuurlijk uitkijkend naar de route verder naar boven.

Op naar het dak van de wereld!